لیوان یکبار مصرف در زمان‌ های گذشته، قبل از لیوان یکبار مصرف کاغذی ساخته شده بود و در سال ‌های اولیه قرن بیستم شروع به کار کرد. لیوان یکبار مصرف کاغذی و لیوان یکبار مصرف پلاستیکی به دلیل عدم نیاز به شستشو به صرفه‌ جویی در مصرف آب کمک می‌کنند؛ گرچه تأثیرات آن ها بر روی محیط زیست به صورت همه جانبه مثبت نمی‌ باشد. هم لیوان یکبار مصرف کاغذی و هم لیوان یکبار مصرف پلاستیکی دارای مزایا و معایبی هستند.

استفاده از ظروف یکبار مصرفی که از مشتقات نفتی تهیه شده ‌اند، به دلیل آلودگی ‌های زیست ‌محیطی، با مخالفت‌ هایی روبرو شده است. امروزه ظروف یکبار مصرف با پایهٔ گیاهی (سلولوزی) در حال جایگزین شدن با ظروف پلاستیکی است.

به علت محدودیت های فیزیکی و شیمیایی ظروف سلولوزی ، این روند بسیار کند و گاهی متوقف شده است. البته اضافه شود در سال های اخیر با نظارت وزارت بهداشت و قانون اجباری حضور مسئول بهداشت یا شیمی در آزمایشگاه کارخانه، کنترل بیشتری بر روی سلامت و بهداشت تولیدات یکبارمصرف صورت گرفته است.

توصیه می شود که از مصرف نوشیدنی های داغ و گرم در ظروف و لیوان های پلاستیکی یکبار مصرف خودداری شود. برخی از کارشناسان معتقدند که در اثر گرما ممکن است برخی از مواد شیمیایی و سمی و سرطان زا  از محصولات پلاستیکی وارد محتویات نوشیدنی و سپس به بدن فرد وارد شود و زمینه مناسبی را برای ابتلا به انواع سرطان ها ایجاد کند.

تولید ظروف یکبار مصرف به خصوص نوع کاغذی آن بسیار سودآور است و در آینده ‌ای نزدیک نیز گسترش بیشتری خواهد یافت. با این همه نمی ‌توان از حرکت‌ هایی که برای تولید ظروف یکبار مصرف با مواد اولیه گیاهی می ‌شود نیز غافل بود.

یک کارشناس بهداشتی در خصوص موارد استفاده از ظروف یکبار مصرف، معتقد است که هر نوع از ظروف یکبار مصرف مناسب استفاده خاصی است، به طور مثال: «ظروف یکبار مصرف شفاف و بدون رنگ تنها برای غذا‌ها و نوشیدنی ‌های سرد مناسب هستند. ظروف یکبار مصرف سفید و فوم ‌دار برای مواد‌ غذایی سرد، گرم (با دمای پایین حدود ۶۵ درجه سانتی ‌گراد) و مرطوب مناسب هستند.

برای مواد‌ غذایی داغ ترجیحا از فویل‌ های آلومینیومی استفاده شود.» او همچنین با تأکید بر اینکه لیوان‌ یکبار مصرف کاغذی از لیوان های پلاستیکی بسیار مناسب‌ تر هستند می ‌افزاید: «از لیوان‌ های مقوایی (سلولزی) برای نوشیدن مایعات داغ استفاده نمایید.»

در بین ظروف کاغذی، لیوان یکبار مصرف کاغذی پرکاربردترین آن ها به لحاظ میزان استفاده است. بیشتر لیوان های کاغذی برای یک بار استفاده طراحی شده اند. به دلیل اینکه بیشتر کاغذها با پلاستیک پوشش دهی می‌شوند و کامپوزیت کردن و بازیافت لیوان های کاغذی معمول نیست اما برای موارد دیگری جز ظروف کاغذی بازیافت می‌گردند. در صورتیکه در طبیعت پوشش پلاستیکی به سختی تجزیه می شوند .

تغییرات بسیاری در تولید لیوان یکبار مصرف کاغذی و پلاستیکی در طی چند دهه گذشته رخ داده است. بررسی آماری سازمان حفاظت از محیط زیست نشان می دهد که تولید کاغذ از سال ۲۰۰۷ بیش از ۳۰۰ درصد نسبت به سال های قبل افزایش یافته است. بیش از یک میلیون کاغذ در سال ۲۰۰۷ تولید شده است که شامل ظروف و لیوان یکبار مصرف کاغذی می باشد که تقریبا همه آن ها دور انداخته شده اند و همچنین بیش از ۸۰۰٫۰۰۰ تن ظروف و لیوان پلاستیکی تولید شده است.

از مزایای لیوان یکبار مصرف کاغذی می توان به این مورد که آن ها می توانند زیست‌ تخریب‌ پذیر باشند اشاره نمود، که این به این معنا است که در طول زمان تجزیه می شوند بدون اینکه آسیبی به محیط زیست وارد کنند. به دلیل حجم بسار بالای لیوان ‌های تولید شده تأثیر آن ها بر روی دفن زباله نگران ‌کننده است. از لیوان‌ یکبار مصرف کاغذی می ‌توان برای نوشابه‌ های گرم و سرد استفاده کرد.

غالبا لیوان‌ یکبار مصرف کاغذی دارای لایه ای مومی‌ شکل هستند که برای افزایش دوام و ضد آب شدن آن ها استفاده می شود، اما این مواد می ‌توانند روند بازیافت لیوان ‌ها را سخت‌ تر نمایند. در ساخت لیوان های کاغذی و پلاستیکی می توان از مواد قابل بازیافت استفاده نمود که باعث صرفه ‌جویی در انرژی به دلیل عدم نیاز برای به دست آوردن مواد خام می ‌شوند. استفاده از لیوان یکبار مصرف کاغذی برای سلامت انسان ها و همچنین محیط زیست انسان ها مناسب تر می باشد.